شهر و استان در شبکههای اجتماعی
این عکس جالب، رختکن تیم پیش کسوتان فوتبال را نشان میدهد که در آن چهرههای نامدار فوتبال در دهههای گذشته دیده میشوند. رضا عنایتی بازیکن سابق استقلال و مهرداد میناوند از جمله آنها هستند. البته در این تیم گویا وزن حضور آبیها با نامهای دیگری چون حسن روشن، سهراب بختیاری زاده و آرش برهانی سنگین تر است.
تیم هیرنفین روز یک شنبه در بازی هفته چهارم اردویژه هلند برابر تیم مدعی آیندهوون با نتیجه دو بر صفر به پیروزی رسید و رضا قوچاننژاد زننده گل دوم تیمش بود. این ملیپوش ایرانی فرصتی را که برای زدن گل دیگر با ضربه پنالتی در دقیقه 74 داشت، از دست داد. مهاجم ایرانی تیم هیرنفین در مصاحبه ویدئویی با شبکه فاکس اسپرت هلند درباره این پیروزی گفت: ما هماکنون در سطح فنی بالایی قرار داریم. جو خوبی بر تیم هیرنفین حاکم است. ما میتوانیم بسیار خوب بازی کنیم. رضا قوچاننژاد درباره قرار گرفتن تیم هیرنفین در میان تیمهای بالای جدولی هم گفت: من ترسی از صحبت در این باره ندارم، اما باید در بازی بعدی برابر اکسلسیور همین نوع نمایش را برابر آیندهوون اجرا کنیم و برنده باشیم. اگر تمرکز کنیم میتوانیم امتیازهای بسیار زیادی را در این فصل به دست آوریم. هیرنفین ظرفیت های زیادی دارد.
فریدون جیرانی کارگردان خراسانی در یادداشتی به مناسبت «روز سینما» در همشهری نوشت: یکی از تناقض های عجیب سینمای ایران است؛ اگر چه به نظر میرسد سینما دولتی است ولی سینما در شکل محتوایی و موضوعی در موارد زیادی در جهت منافع نهاد نگهدارندهاش گام برنمیدارد. در این سالها نیز همچنان دولت است که با تغییراتی در روشها و رویکردها، سینمای ایران را سرپا نگهداشته است. سینمای ایران شبیه سینمای اروپای شرقی نیست که در دلش سینمای معترض هم وجود داشت ولی 80درصد تولیداتش هدایت شده بود، در حالی که در ایران 80 درصد تولیدات سینمایی غیرهدایتشده است. سینمای ایران، سینمای عجیب و غریبی است که در دل شرایط پر از تناقض، فعالیت میکند. برخلاف آن چه معمولا ما سینماییها میگوییم که دولت باید پایش را از سینما کنار بکشد و بگذارد شرایط طبیعی حاکم شود، اعتقاد دارم اگر این اتفاق بیفتد سینمای ایران با مشکلات بسیار جدی مواجه میشود چون این سینما را تا این لحظه دولت سرپا نگه داشته است.
سعید تشکری نویسنده خراسانی به تسنیم گفت: در سالهای اخیر ادبیات ویترینی در ایران رشد داشته است، ادبیاتی که مدیران به نویسندگان سفارش میدهند. کار به جایی رسیده است که بسیاری از مدیران فرهنگی ما در گذشته از جنس همین نویسندگان ویترینی بودهاند. وی ادامه داد: نویسندگان ما با دو بحران روبهرو هستند، بحران معیشت و بحران نوع زندگی و مشکلات. این بدیهیترین پاسخ به این سوال است، ما تا وقتی به ادبیات ویترینی به صورت جشنوارهای بها دهیم، وضع همین است، در این جا دیگر شاکله اثر مهم نیست، از همین روست که روایت های تاریخی رونویسی شده ای به عنوان واقعیت تاریخی به دست مردم داده میشود که ساخت و ساز ادبیات ندارد، در حقیقت رونویسی و بازنویسی است و خلق داستانی در آنها اتفاق نمیافتد.