امام رضا(ع)

«هر کس به خدا خوش گمان باشد، خداوند مطابقِ گمان او، با وى رفتار مى‏کند.»       
 کافى ، ج 8 ، ص 347، ح 546
 

محسن اسدی

تربت‌جام؛ خبرنگار خراسان – عباس.ع و تاج‌محمد.ب موقع عبور از نزدیکی قریه قلعه کک در گردنه استای، هدف گلوله واقع می‌شوند. عباس.ع به فجیع‌ترین شکل ممکن به قتل رسیده است. موقعی که جنازه او را می‌شستند، از سر نامبرده چیزی باقی نمانده بود. قاتل به اموال آنها کوچک ترین دستبردی نزده است. گویا موضوع قتل، طرفیت بوده و قاتل فعلاً متواری است و مأمورین در تعقیب او هستند و هنوز دستگیر نشده است. اهالی از این قتل فجیع و بی رحمانه، خیلی متأثر و نگرانند. به طوری که در افواه مردم شایع است که قاتل شخصی بی‌باک و سابقه‌دار است. چنانچه زودتر دستگیر نشود، رفته رفته دست به عملیات بزرگ تری می‌زند. اهالی جام از مقامات مربوطه تقاضا دارند هر چه زودتر قاتل را دستگیر نموده و به مجازات برسانند.

چراغانی بالاخیابان
مشهد؛ خبرنگار خراسان – به مناسبت میلاد با سعادت حضرت سیدالشهدا(ع)، دیشب در صحن عتیق، صحن نو و مسجد گوهرشاد و بست بالاخیابان، چراغانی مفصلی شده‌بود و کسبه و اصناف هم دکان هایشان را چراغانی کرده بودند.

پیش بینی وضع هوا
مشهد؛ خبرنگار خراسان – بر اساس گزارش خبرنگار خراسان از ایستگاه هواشناسی، دمای هوای مشهد، در 24 ساعت آینده، حداکثر 29 و حداقل 16 درجه سانتی‌گراد خواهد بود.

1-سلفی امین زندگانی در نقش شهید محسن حاج حسنی کارگر در جوار حرم رضوی

2-  در ادامه سریال «حیوانات در شهر»
زنده گیری راسوی نیم متری گوشتخوار در یک پراید!

3- کاربران شبکه های اجتماعی با به اشتراک گذاشتن این عکس مدعی شدند این پل متعلق به شاندیز است.

«حافظه جمعی» مردمان این شهر همچنان «وفادار» مانده به خاطره آخرین نسل پهلوانانی که خاک گود را به قَسَمِ مردانگی بوسیدند و اگرچه به رسمِ روزگار، «پهلوان زنده را عشق است» اما نشده که قصه پهلوانی، نزد این مردمان، با «مرگ» پایان بگیرد. یکی از این افراد، پهلوان «احمد وفادار» است.
از درگذشت این مرد که شانه‌های پهلوان تختی بزرگ را به خاک مالیده بود، 11سال و دو ماه می‌گذرد اما همچنان بر نامش غبار فراموشی ننشسته است. روزگار این بزرگمرد را به روایت همسرش «لیلا سلطانی» در گفت و گویی با خراسان رضوی بخوانید:
از کشف شدن استعداد تا وصلت با دختر کدخدا
-  نیمه خرداد 1306 در قوچان و در روستایی به نام «داوود لی» متولد شد. خانواده‌اش از عشایر همان محدوده بودند، سن و سالی نداشت که پدرش از دنیا رفت و همین باعث شد تا مادر، برادر و خواهرانش برای زندگی به نوخندان کوچ کنند.
- بچه‌های شمال خراسان، در گود کشتی چوخه قد می‌کشند. استعدادشان در خونشان می‌جوشد؛ اما برای احمد وفادار یک اتفاق در دوره سربازی‌اش سکوی پرتاب او به عرصه‌های بزرگ تر شد. به اطلاع شادروان پهلوان ابوالقاسم سخدری که در آن مقطع در لشکر عهده دار مسئولیت بخش ورزش بود رساندند که جوانکی خوش قد و قامت، شانه‌های زیادی را روی تشک کشتی به خاک چسبانده است، همین شد که او را فراخواند و مهارتش را محک زد و بعدها به رشد این جوان  بااستعداد کمک کرد.
*در ماجرای آشنایی من و همسرم، انگار دست روزگار نقش داشت، معنی «قسمت» را زمانی فهمیدم که پهلوان ماجرای عبورش از روستای ما و آرزویش برای وصلت با دختر کدخدا را گفت. من زاده سرولایت از توابع قوچانم، پدرم زمین‌دار منطقه و کدخدای روستایمان بود و آن‌قدر خوشنام بود که پهلوان آرزوی دامادی‌اش را داشته باشد، همین هم قسمت ما شد. روزی که پای سفره عقد «بله» را گفتم تنها 12سال داشتم، بعد از وصلتمان عازم مشهد شدیم تا پهلوان آنجا به عنوان کارمند راه‌آهن مشهد مشغول به کار شود و توامان ورزش کشتی‌اش را نیز ادامه دهد. همسرم چنان مرام پهلوانی داشت که من در آن سن و سال کم، فراق پدر و مادر را کمتر حس کردم. او در سال‌های حیاتش مثل کوه بزرگی بود برای خانواده ده نفره‌مان.
کمک به رشد استعدادهای جوانان
- او مرد‌‌انگی را د‌‌ر سبیل‌های خون‌چکان و مرام‌های کلیشه‌ای د‌‌هه ۴۰ نمی‌دانست، اعتقاد راسخی داشت که اگر دستت می‌رسد باید گرهی از زندگی آدم‌ها باز کنی، همین بود که تا از مسابقات و تشک کشتی فراغت می‌یافت، پیگیر گرفتاری‌های مردم می‌شد، اگر بحثی بالا می‌گرفت او ریش سفید بود، اگر قرار بر وصلتی می‌شد او به عنوان بزرگ تر، جلودار بود و یکی از برنامه‌های معمولش نیز عفو گرفتن برای زندانیان بود.- ما سی سال در منطقه عشرت آباد زندگی کردیم، اهالی قدیمی پهلوان را به خوبی به خاطر دارند، او دست جوان‌‌های زیادی را گرفت و آن‌ها را از خم کوچه‌ و کف خیابان به گود کشتی بُرد تا ایام شبابشان، حراجِ بطالت نشود.
تختی می‌گفت: آبگوشت خانه پهلوان وفادار را به سفره‌های رنگین ترجیح می‌دهم
-  رفاقت و رقابت پهلوان وفادار و مرحوم جهان پهلوان تختی زبانزد بود، اگرچه روی تشک کشتی، تختی رقابت را به وفادار واگذار کرده بود، اما در رفاقت و احترام برای پهلوان، چیزی کم نمی‌گذاشت. سال‌ها بعد از درگذشت تختی، وفادار در مصاحبه‌ای با رسانه‌ها گفته بود: «او یک انسان واقعی بود و احترام به بزرگان و پیشکسوتان را همیشه رعایت می‌کرد. وقتی تختی به مشهد می‌آمد خیلی‌ها دوست داشتند او را به طرف خود بکشانند. خیلی از دست‌اندرکاران و مسئولان هم از او دعوت می‌کردند، اما تختی دعوت هیچ‌کس را قبول نمی‌کرد و فقط به خانه من می‌آمد و می‌گفت: آبگوشت خانه پهلوان وفادار را به سفره‌های رنگین دیگران ترجیح می دهم.»
- همسرم و جهان پهلوان تختی شهرت را پای رفاقت فدا نمی‌کردند. خاطرم هست، سال 1331 پهلوان باید برای سومین بار روی تشک کشتی می‌رفت تا بازوبند پهلوانی را تصاحب کند و اگر چنین می‌شد، بازوبند برای همیشه از آنِ او بود. مقامات فدراسیون کشتی آن سال تختی را مجبور کردند تا مقابل پهلوان کشتی بگیرد و از این بابت بسیار ناراحت بود. پهلوان او را ملامت کرده و او هم در پاسخ گفته بود که وادار به این کار شده، خلاصه آنکه روی تشک که رفتند، پهلوان وفادار پیش قبض شلوار باستانی تختی را در خاک به چنگ آورد با تمام نیرو بالا کشید و با فن کنده تختی را ضربه فنی کرد و برای همیشه صاحب بازوبند پهلوانی شد، اما با این وجود هیچ‌وقت میانشان فاصله نیفتاد.- پهلوان از آن همه نام‌آوری برای خودش کیسه‌ای ندوخت، دست‌های زیادی را گرفت و آدم‌های زیادی را از زمین بلند کرد اما دلم می‌گیرد وقتی می‌بینم که حتی یک خیابان یا ورزشگاه به نامش نشد.

فعالیت شرکت الیت در حاشیه خیابان‌های شهر، بی‌حاشیه نبوده و در موارد متعددی به نارضایتی شهروندان منجر شده است. طی دو هفته گذشته پیامک‌های فراوانی از سوی همشهریان به روزنامه ارسال شد که از تداوم بعضی مشکلات و نقاط ضعف حکایت داشت.
در یک نظرسنجی قصد داریم عمده‌‌ترین مشکل الیت را  از منظر شما خوانندگان عزیز بررسی کنیم. شما فرصت دارید تا روز پنج شنبه 23اردیبهشت‌ماه گزینه مورد نظر خود را به سامانه 2000999 ارسال کنید. لطفا ابتدای پیامک خود کلمه نظرسنجی را قید کنید، به عنوان مثال اگر به گزینه 2 رای می دهید باید عبارت (نظرسنجی 2) را  پیامک کنید.
1. هزینه زیاد برای پارک خودرو در حاشیه خیابان
 2. عدم اطلاع‌رسانی شفاف نسبت به کسر شارژ از طریق پیامک و ...
3. کمبود مراکز پاسخگویی به شهروندان
 4. عدم استفاده از دستگاه پارکومتر به جای به کارگیری نیروی انسانی

مولانا

عمو شاطر

شوک‌های اقتصادی که در دوران رکود بر پیکره کشور وارد شد، در خراسان رضوی به شکل شدیدتری خود را نشان داد.
شاید بتوان اخلال در فعالیت موسسات مالی و بنگاه‌های اقتصادی و در پِی آن تضعیف بخش تولید را به عنوان نمودی از این شوک‌ها برشمرد، البته فعالیت بدون نظارت و ضعف سیستم بانکی در کنترل عملکرد این چنین مراکزی، طی سال‌های گذشته باعث شده تا خسران ناشی از چنین شوکی گسترده باشد و عمدتا مردم را به عنوان سرمایه‌گذاران خرد درگیر کند.
فعالیت خارج از چرخه نظارت این موسسات و در پی آن ورشکستگی آن‎‌ها، اساسا اعتماد مردم را در بخش مشارکت و سرمایه‌گذاری خدشه‌دار کرد و وضعیت معیشتی شماری را به چالش کشید. چنین پدیده‌هایی در سایه غفلت از برنامه‌ریزی و دوراندیشی، رخ می‌دهد.
متقابلا در علم اقتصاد ،اصلی وجود دارد که ارتباط مستقیم بین بهره و ریسک را تعریف کرده است، تاوان بهره بالاتر را ریسک بیشتر می‌داند و سرمایه‌گذاران را به تعقل در انتخاب‌هایشان مبتنی بر این اصل دعوت می‌کند.
اما متأسفانه در مشهد و به تبع آن در دیگر استان هاو شهرستان‌ها، اتفاق دیگری رخ داد. در دوره رشد منفی اقتصادی، این موسسات مالی و اعتباری پول های مردم را بلوکه کردند و جلوی سرمایه گذاری در بخش های واقعی و مولد، مثل تولید را گرفتند. بدیهی است که این امر در افزایش نرخ بیکاری استان تأثیر داشته است تا آنجا که براساس آمارهای جدید بانک مرکزی در سال 94 نسبت به سال 93 نرخ بیکاری در این خطه رشد 2.5 درصدی را تجربه می‌کند.  
در این میان، جوی که به واسطه تعطیلی این مراکز برقرار شد، به خوبی مدیریت نگردید و باعث شد تا خطر سرمایه‌گریزی از این شهر و استان تشدید شود.
ضرورت دارد برای خروج از وضعیت موجود، مجموع این اتفاقات را در کنار هم بچینیم و به تحلیل آن‌ها اقدام کنیم.
در نگاه اول رویکردهای پیشگیرانه در حوزه‌های اقتصادی را مورد نقد قرار دهیم که به طور قطع بزرگ ترین مقصران در بروز چنین شرایطی به شمار می‌آیند. در بحث بعد باید نحوه مواجهه را بازنگری کرد و پرسید که آیا برای تصحیح یک اشتباه، مرتکب یک غفلت بزرگ ترنشده ایم؟ پاسخ لااقل از بلاتکلیفی انبوهی از سرمایه‌گذاران و سپرده‌گذاران روشن است.
در بحبوحه فشار و رکود اقتصادی کشور، حتی اقتصاد زائر هم به غایت گذشته پُرسود نیست و مجاوری که معیشت خود را با هزینه‌کرد زائر گره زده، در این بخش سود کمتری دریافت می‌کند. البته اوضاع در این بخش امیدوارکننده‌تر است و به برنامه‌ریزی برای هدایت سرمایه‌ها در بخش‌های مختلف نیاز دارد.
در شرایط موجود بهترین عملکرد از سوی متولیان امر، جلب دوباره اعتماد مردم خواهد بود تا سرمایه‌های خرد بسترساز جلب سرمایه‌های کلان شوند.
باید توجه داشت که مدت زمان تخریب یک خانه، نسبت به ساخت آن بسیار کوتاه تر است و شاید 10 برابر کمتر زمان ببرد. متأسفانه اقتصاد ایران نیز با همین وضعیت مواجه است. دولت در تلاش برای بهبود وضعیت اقتصادی کشور است و توفیقاتی را هم به دست آورده است که از جمله آن می توان به مثبت شدن نرخ رشد اقتصادی و کاهش نرخ تورم به 10 درصد اشاره کرد. هم اکنون نیز با توجه به شرایط به وجود آمده، حضور سرمایه گذاران خارجی به عنوان یک فرصت مغتنم در تولید ثروت و ایجاد اشتغال برای کشور به حساب می آید که باید برای استفاده از این فرصت اهتمام ویژه ای داشت.
در بخش اشتغال هم اگرچه آمارها نگران‌کننده است اما چنانچه روند جلب سرمایه و اجرای طرح‌های اقتصادی درست پیش برود، در افقی میان‌مدت، شاهد اشتغال‌زایی خواهیم بود.
به هر ترتیب برای رسیدن به عدد تعیین شده 800 هزار شغل در سال در راستای رسیدن به نرخ بیکاری تک رقمی، تنها یک راه وجود دارد و آن سرمایه گذاری است. هم اکنون وضعیت اقتصادی کشور اندکی بهبود یافته است، تجار خارجی راغب به سرمایه گذاری در ایران شده‌اند و در داخل کشور هم حرکت هایی در این زمینه صورت می گیرد که نوید بهبودی اوضاع را می دهد اما این یک فرصت است که برای بالفعل شدن، نیاز به هوشیاری دارد. مدیران اقتصادی استان خراسان رضوی، با توجه به فشارهای ناشی از شوک اقتصادی طی سال‌های اخیر، باید خیزهای بلندتری برای افزایش رونق اقتصادی بردارند.
یعنی به جای پاس دادن امور به ساختارهای بالادستی و کشوری، خود برای جلب سرمایه‌گذار و رونق اقتصادی این خطه پیشقدم شوند، چرا که مرکزمحور بودن بعضی تعاملات اقتصادی کلان کشور، فرصت‌های رشد را از استان‌ها و شهرستان‌های دیگر می‌گیرد و باعث می‌شود شهری مثل مشهد برای مدت زمان بیشتری از تبعات ناشی از وضعیت اقتصادی کشور رنج ببرد. پس آقایان مسئول، آگاه باشید که برای اقدام، همین امروز بهتر از فرداست.