محمد حسام مسلمی/ معاون معماری و شهرسازی شهرداری مشهد گفت: درخوشبینانهترین حالت 30 درصد طرحهای تفصیلی و جامع تحقق پذیر است.
به گزارش خراسان رضوی، «محمد رضا حسین نژاد» در اختتامیه دومین کنگره بین المللی «افق های نوین در معماری و شهرسازی» که با همکاری گروه مشاوران جوان شهرداری مشهد و همزمان با روز مهندس در دانشکده علوم پایه دانشگاه فردوسی برگزار شد، اظهار کرد: در حوزه معماری و شهرسازی مسائل و موضوعات متعددی مطرح است که برخی از آنها برای شهر مشهد نیز مطرح بوده که بررسی و رفع آنها نیازمند همکاری تمامی گروه های مختلف جامعه است.
وی افزود: هدف مجموع برنامه ریزی های شهری که توسط رشته های مختلف انجام می شود ، فراهم کردن آسایش و آرامش برای شهروندان است و چنانچه برنامه ریزی های شهری متناسب با نیاز گروه های مختلف جامعه نباشد، دیگر کارآمدی لازم را نخواهد داشت.
وی با بیان اینکه طراحی جامع و فراگیر می تواند آرامش حقیقی را برای جامعه به ارمغان آورد، گفت: مشاهده مستمر آسمان خراش ها و ساختمان های نامنظم و بلندمرتبه، می تواند آرامش روانی شهروندان را از بین ببرد.
حسین نژاد تصریح کرد: در همین زمینه باید به موضوع ساخت و سازها در فضای شهری، نگاه خلاقانه ای شود، برای مثال فضای پارکینگ در طبقات پایین ساختمان را می توان در طراحی ها به شکل دیگری در نظر گرفت؛ البته در این زمینه می توان از نظرسنجی های مردمی نیز استفاده کرد.
معاون معماری و شهرسازی شهرداری مشهد افزود: با توجه به افزایش پارکینگ های خطی در کنار مجتمع های تجاری، گرایش به سمت توسعه زیرساخت های ریلی است اما با توجه به اینکه سالانه هر کیلومتر از خدمات ریلی 180 میلیارد تومان هزینه دارد، نیازمند راهکارهای دیگری در این زمینه هستیم.
حسین نژاد با بیان اینکه خروجی طرح های جامع باید بتواند به برخی از نیازهای مدیریت شهری در حوزه معماری و شهرسازی پاسخ بدهد، تاکید کرد: در غیر این صورت نتیجه این برنامه ها به کتابخانه های سیاری محدود می شود که پاسخ مناسبی برای سوالات و مشکلات مطرح شده در این حوزه ندارند.
وی با اشاره به اینکه در حوزه مدیریت شهری دیگر نمی توان با حرکت لاک پشتی پیش رفت، خاطرنشان کرد: در همین زمینه نیازمند اقدامات و برنامه ریزی ها با شتاب بیشتری هستیم البته رویکرد دانش محورهمراه با در نظر گرفتن نیازهای واقعی مردم ، راهکار مناسبی برای طراحی های شهری آینده مشهد است.
وی با اشاره به طرح های جامع شهری تصریح کرد: هم اکنون برای توسعه شهرها طرح جامع تدوین می شود، صرف نظر از اینکه این طرح ها در کشور بیشتر از 30 درصد نتوانسته است تحقق پذیرباشد البته مشهد نیز ازسال 83 به دنبال طرح جامع جدید است.
حسین نژاد طرح جامع را به عنوان یک سند مهم توسعه شهری دانست و گفت: مدیران شهری با استفاده از این طرح ها شهر را اداره می کنند اما امروزه شاهد طولانی شدن تصویب این طرح ها هستیم.
حسین نژاد افزود: امروزه موضوعات جدیدی از جمله ترافیک، سکونتگاه های غیر رسمی و حاشیه نشینی در اداره شهر مطرح است که رفع این مسائل با ارتباط مستمر دانشگاه و مدیریت شهری حل شدنی است.
حسین نژاد ادامه داد: در استان بیش از 50 هزار مهندس شهرسازی و معماری فعالیت می کننداما افرادی که در تهران هستند برای مشهد طرح های جامع تهیه می کنند. چرا از ظرفیت و تخصص افراد بومی در این زمینه استفاده نمی شود؟
ساخت و ساز در دانشگاه فردوسی با تایید دانشکده معماری و شهرسازی
همچنین «محمد کافی» رئیس دانشگاه فردوسی مشهد در این کنگره اظهار کرد: تمام ساخت و سازهای آینده دانشگاه فردوسی با تایید دانشکده معماری و شهرسازی انجام می شود و باتوجه به نقش کلیدی دانشکده معماری و شهرسازی در تدوین طرح جامع، تمام ساخت و ساز های آینده این نهاد با تایید دانشکده معماری و شهرسازی انجام خواهد شد.
وی افزود: اگر چه دانشگاه فردوسی در ابتدا جامع بود و با رشته های پزشکی و علوم انسانی فعالیت خود را آغاز کرد اما در ادامه فعالیت خود رشته های مهندسی را نیز ارائه کرد که با توجه به سابقه کوتاه، رشد چشمگیری در تمامی عرصه ها داشت.
وی با بیان اینکه دانشکده مهندسی بزرگ ترین دانشکده دانشگاه فردوسی مشهد است افزود: 180 عضو هیئت علمی فرهیخته در این دانشکده فعال هستند که تاکنون تولیدات علمی بسیار بالایی در بخش فناوری و پژوهش داشته اند.
کافی تصریح کرد: دانشکده معماری و شهرسازی نیز در عمر کمتر از 10 سال خود توانسته است به خوبی شکوفا و بالنده شود. این دانشکده در حقیقت محوریت و نقش کلیدی در دانشگاه فردوسی دارد به طوری که طرح جامع این دانشگاه توسط استادان و دانشجویان این دانشکده اجرا شده است.
وی ادامه داد: اگرچه دانشگاه فردوسی دارای ساختارهای نامتجانس و ناهنجار است اما تصمیم گرفته شد در آینده تمام ساخت و سازهایی که در دانشگاه انجام می شود با تائید دانشکده معماری و ستاد راهبردی طرح دانشگاه باشد.
وی اظهار کرد: الگوها، نسخه ها و استانداردهایی که در کشور اجرا شده، کارایی مطلوبی نداشته است که با توجه به قرار گیری در دوره پست مدرنیسم باید در این زمینه تجدید نظر شود. در شرایط فعلی مسائل اجتماعی بسیار مهمی مطرح است که باید با ایجاد هم افزایی به آنها پرداخته شود.
حاشیه نشینی، بلندمرتبه سازی و تامین انرژی مهم ترین چالش های مشهد
همچنین «کامل نیا» رئیس دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه فردوسی در این کنگره اظهار کرد: مشهد به عنوان دومین کلانشهر کشور دارای ظرفیت ها، نیازها و مشکلات خاص خود مانند مسئله حاشیه نشینی، بلندمرتبه سازی و انرژی است که امیدوارم با توجه به فرصتی که امروز فراهم شده است، به این چالش ها پاسخ مناسبی داده شود.
وی افزود: دو نظریه امروز در کنگره مطرح می شود که ابتدا درباره انرژی و صرفه جویی و تاثیر آن بر زیست انسان خواهد بود و در مرحله بعد نظریه های جدید با موضوع طراحی های پایدار، تاثیر محیط بر سلامت کاربر و ارتباط معماری و شهرسازی با علوم مغز و اعصاب که می تواند بر زیست سالم انسان تاثیر داشته باشد، تحلیل و بررسی خواهد شد.
وی با اشاره به ارتباطات بین المللی این دانشگاه تصریح کرد: در این زمینه با دانشگاه های فرانسه، ایتالیا و آلمان ارتباط برقرار کردیم که امیدواریم در آینده این فعالیت های علمی نقش بسزایی در توسعه شهر مشهد داشته باشد.
معماران جوان برای حرکت به سوی آینده به گذشته نگاه کنند
همچنین پروفسور«پیترگونی» یکی از استادان دانشگاه ایتالیا در این مراسم اظهار کرد: معماران جوان برای داشتن آینده ای بهتر به گذشته نگاه کنند و بر اساس گذشته به سوی آینده حرکت کنند.
وی درباره معماری ایران ومشهد افزود: در مدت کمی که در مشهد بوده ام، متوجه شدم امکان پیشرفت وجود دارد و در این همایش من بیشتر درباره فعالیت های دانشگاه و نگهداری آثار و مرمت بناهای تاریخی کار کرده ام و یک سری راهکارهایی برای مرمت در آثار تاریخی ارائه داده ام.
بی توجهی به برنامه طرح آمایش سرزمین در تمامی برنامه های توسعه کشور
همچنین «خاکپور» رئیس مرکز پژوهش های شورای شهر مشهد در این مراسم با بیان اینکه طرح آمایش سرزمین در پنج برنامه توسعه کشور آمده است اما هیچ گاه اجرایی نشد،گفت:بخشی از اجرا نشدن طرح آمایش سرزمین در برنامه های توسعه ای به دلیل سختی کار و بخشی نیز به دلیل بی توجهی بوده است.
وی افزود: طرح جامعی که تهیه و ابلاغ آن بیش از 10 سال زمان ببرد بی فایده است و تحقق ناپذیری آن رقم خورده است.